Adımda Aşkın Kaldı Şiiri - Adem Eriş

Benki;
Sensizliğin ertesinde kaç geceyi bekledim sensiz,
Enkazında kaldım en kuytu sabahlann ortasında,
Nedendir diye sorma bu halim,
Ben acını, ayrılığını,
Ben ki sensiz taşıyamıyorum,
Ey gönlündeki elim yıldız,
Kalbimdeki sızım, kanayan diğer yanım,
Nasıl unuturum şimdi seni,
Bu vazgeçiş, bu kaybediş,
İdama gebe bırakmaz mı, böyle severken seni...
İllaki sen, her şeyde sen sevdiğim sen,
Canımı yoluna koyup da kaç sabahı bekledim sensiz,
Akşamlan dolarken gecenin korkusunda bu şehir,
Nedensiz mabedimi, sermez miydim gelseydin
Bak anlamsın doğan bu güneşe,
Aya, yıldıza ve olmayışını gösteren gökyüzüne,
Gör ki eksikliğin tabiatın her noktasında,
Sadakatsiz bir şehrin kalabalığında,
İnsanlann zoraki yalvarışında, ben yapayalnızım, Nasıl unuturum şimdi seni nasıl? İnsan nasıl söker kalbindeki acıyı,
Mahrumiyetine hapsettim en güzel günlerimi ve düşlerimi
Sevdiğim, sevdiğim her şeyim olan her şeyim
İnan; inan ki tebessümü haram ettim artık yüzüme,
Ne zaman ölüm gelirse,
Ben güleceğim,
Sana geliyorum, geliyorum diye....
'Adem Eriş'ın ADI AŞK isimli kıtabından'