Adım ne benim diye

Uzak fener liman ucu seher.
Dimdik dik duruş kaşlarım çatık.
Gökte olmayanın rüzgarı.
İçimde hüzün ağlaması.
Sorsam sonra kendime?
Adım ne benim diye.
Limanın ucu yine gönül kendi elimde.
Bir seher düşürdü bu hale.
İçimde ne,mi var hep sorarım kendime.
Bir gönül defteri bu bendeki.
Üzeri hiç senden yazılmamış hali.
Dokunmamışsın titrek ellerin deymemiş içime.
Gözlerin deymemiş gözlerime.
Tam göz göze olmamış korkak yüreğin belkide.
Gözlerin deymemiş benim yüreğime.
Sorsam sonra kendime?
Adım ne benim diye.
Dilde yanan dil yarası belkide.
Gönül hep parmak ucları ile yazar seni yine.
Omuzumda kalan parmakların gibi.
Hayal olan tek şey belkide.
Bazen omzuma bakarım yükü varmı diye.
Neden çökmüş beden?
Belkide bu hayal bile ağır kendi yerine.
Kantarın ucu hep gönülde.
Sorsam sonra kendime?
Adım ne benim diye.
Hep sonlar bu ağır abi,de...
Yapma abi bu ne şimdi böyle....