kulaklarıma fısıldandığı anda ismim ne düşünmüştüm acaba, neyi anlatıyordu bu isim bana.
Bilmeye başladıktan sonra o ismi, taşımayı öğrendim, onunla çağrılmayı, onunla bilinmeyi ve fark edilmeyi onunla sevilmeyi öğrendim. Önüne ve arkasına aldığı ekler ile değerli hissedilmeyi, kötü olmayı ve yok olmayı öğrendim.
Aldığı tamamlamalar, kah bilge oldum, kah beş para etmez biri ve nihayetinde şunu öğrendim o isim olsa da olmasa da BEN vardım, Var olmayı seçerek başlıyor hayat.
Her canlı bir isimle çağrıldığında o ismin asaletini mi taşıyor, fark ediyor mu ismin -e hali -i hali -de hali, hepsinde aynı değil miyiz?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta