Ayrılmayan ne bilsin
Memleket hasretini
Ayrılmayan ne bilsin
Sevginin kıymetini.
Ayrılda gör acıyı
Çeken bilir sızıyı
Kapkara bir gece sancılı
Kükredi gök, yarıldı yer
Yerler hep tarumar
İnsanlar feryat figan.
Kıyamet miydi kopan
Enkazda kalan, sokağa fırlayan
Yollar mıydı kavuşturan
Yollar mıydı gurbete ulaştıran
Gitmek miydi aslolan
Kalmak mıydı zor olan...
Yollar var bizi getiren
Yıllar var ömrümüzü götüren
Özlem, acıtır yürek söker
Umudun yoksa gelmesine
Derinden kanar durmadan
Gönül hep darmaduman.
Biçaredir, yarası sızlar
Güneş batar, ay çıkar
Bu yokluk öyle böyle değil
Bu yokluk, can yakar
Bu yokluk, için için kanar
Bu yoklukta saklı bütün acılar.
Yokluğun acı oldu, har oldu
Acılar dile geldi şiir oldu
Sensizlik yüreğimi yakıyor
Sızıdan içim titriyor
Avazım hiç çıkmıyor
İçimdedir ince sızın,.
Gün sensiz, güneş sensiz
Bizler de biçareyiz
Minik bir serçe kuşuydu
Narin ayakları, parlayan gözleri
Özgürce uçmaktı gökyüzüne
Küçük bir yuva yapmak
Hülyalara dalmaktı ereği.
Gökyüzü mavisinde
Bak sonbahar geldi yine
Hüznümüz vurdu dibe
Tüm yıllar böyle geçecek
Her mevsim sensiz bize.
Mutluluk hep yalan oldu,
Ömrümüz bak talan oldu,
Her geliş bir kavuşma,
Her gidiş bir ayrılık
Bekleyenin varsa gidişler
Mutluluk kokar daima
Bıraktığı varsa geride
Hasretle ayrılık var.
Hasret çok ağır
Özlem ok gibi sinemde
Ayrılık yaman eser
Burukluk var gönlümde.
Bakarsın göremez
Yanarsın tütemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!