Adı yok bu şiirin Şiiri - Ahmet Durmuş

Adı yok bu şiirin
Çünkü yasak bir aşkın hikayesidir bu
Sen yokken boşa geçirdiğim zamanlarımı
Şimdi seni düşünerek geçiriyorum
Kavuşmak imkansız belki ama,
Ben imkansızı seviyorum.

Kaç gece hayalinle konuştum biliyormusun
Kac gece fotoğrafına fısıldadım
Kimseler duymasın, bilmesin diye
Hep içimde yaşadım sevdamı

Hasretim oldun sensiz gecelerimde
Aslıma isyankar olduğumda
Gülüşünle kendime geldim
Canımın içiydin canımdan can gittiğinde
Her şeye rağmen hiç pişman değilim
Sana merhaba dediğim güne
Daha dün gibi aklımda
Ekimin 21 ‘ iydi sanki yazdan kalma bir gece
İçimi ısıtmıştı gülüşün
Hiç unutmadım zaten
Ve söz olsun ne kadar kutsal şey varsa üstüne
Bir 21 ekimi bir 2 ağustosu unutmayacağım

Kaç gece ağladım biliyormusun
Kaç gece rabbime dua ettim
Hep seni diledim hep seni istedim
Tamam imkansızdın belki ama
Ben hep seni sevdim
Böyle olmasaydı; belki severdim dedin,
Canımdan can gitti,
Gözümden yaş yerine kan
Ve inan ki
Bundan başka hiç bir şeyle yıkılmazdı bu adam.

Ve söz olsun seni sevdim ve hep seveceğim
Ve söz olsun
Bir aha ahbe yar diye türküler söylemeyeceğim
İmkansız olsa da bu aşk
Aşkın harcıymış umut
Bir gün aşk yağarken İstanbul’a
Elin ellerimde gözün güzümde
Seninle gezeceğim…….