Adı Sonbahar Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Bir Hayat Hanım'ı tanımıştım ömrümde.
Çok değil biraz eskidendi.
Güzel gözleri vardı.
Gözleri güzeldi ama,
Manalı bakışlarıydı,
O gözlere güzellik katan.
Büyüleyici dudakları vardı.
Dudakları güzeldi ama,
O dudaklarına anlam katan,
Sözleriydi.
Hayat Hanım derdi'ki,
Dudaklarımda Sevdam.......

Alnındaki kader çizgisi gibiydi sevgisi.
İyi ve kötü günde sevdiği ile,
Yaşayıp ölecek adı gibi biriydi,
Hayat Hanım.
Sadakatli sevmekti en büyük erdemliği.
Bir adam tanımıştı hayatında,
Lakabı Koca Çınar.
Söz vermişler kimseleri sevmemeye,
Birlikte el ele ölmeye.
Hayat Hanım ile Koca Çınar,
Birbirlerini çok severken,
Kader ağlarını örmüş.
Hayat yolunda ilerlerken zaman,
Defalarca aldanmış aldatmış,
Koca Çınar.
Çok severken Hayat Hanım,
Sevdanın yalnızlığına sürgün olmuş.
Yıllarca gözlerinden akmış,
Yarı yolda yanaklarında kalmış,
Sevgisinin hüzün gözyaşları.
Çoşkun bir sevgiyle yaşarken,
Kırık kalbinde görmüş,
Hayatın buruk sevinçlerini.
Çevresinde çok sevilen Hayat Hanım,
Açmak isterken baharında solmuş.
Tek vasiyetiydi,
Öldüğünde mezar taşına yazıldı.
Adı Sonbahar.......

05/01/2007
cuma