Adı Olmayan Ses Şiiri - Ferhat Gören 3

zamanın içinde bir an vardı,
adı yoktu,
ama kalbimde yer etti.

görmedim onu,
ama bilmek yetti —
bir şey benden sonra da nefes alıyor.

bir yürüyüş,
bir gölgenin uzaması kadar tanıdık.
kimin adımlarını dinliyorum,
artık emin değilim.

bana benzeyen bir sessizlik var dışarıda,
her rüzgârda yer değiştiriyor,
ama hiç kaybolmuyor.

bazen bir kahkaha gibi geliyor,
bazen bir gece uykusuzluğunda yankı.
her defasında içimde bir ışık yanıyor,
biraz eksik, ama canlı.

ve anlıyorum,
her şey bitse bile,
bir yankı kalıyor insandan geriye —
sesi değil, hatırasının soluk ısısı.