Bir salıncak sarktı hayalinden
itmedi kimse
düşüşü bile sessizdi
bir el aradı
avuçlarında kendi izini buldu
anne dediği
bir gölgeydi belki
belki de hiç kimse
geceyi örttü üstüne
korkularını kendisi yatırdı
süt yerine
zaman emdi
açlığını susturmak için
duvarlar arasında büyüdü
adını kendi koydu
sevdiği her şey
yitip gitti
ona uğramadan
Hatice GÜZEN
Hatice Güzen
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)