Adı İstanbul Şiiri - Barbaros Mustafa Güner

Off be bugun İstanbul amma da gürültülü
birisine kızmış besbelli.ne o yoksa güneşini saklayan bulutlarınamı bu öfken?
karanlık akşamlar perdelenmiş
yapmacık ışıkların soldurduğu ıslak yanaklı, gözaltı ütüsüz.
saçları çoktan senelerin rengine bürünmüş
bu İstanbula eski adamın üstüne.
o adam ki
ne sevdalar yaşamıştı bu istanbul üzerine, şu anda ihanete uğradığı.
Sis yoğunluğundaki bu düşüncelerini süzerken gözleri
bi türlü seçemezdi bu limandan ayrılış gününü..
Bir kere olsun kaptan olamamıştı dümen başında
kendi gemisinde..
O hep farklı yolcuların hizmetliğindeydi.
hergün sabah selam alıp selam verdiği martılardan daha çok sevmiyordu onları.
Başta arasokakları olmak üzere Onu.....
Tek eğlencesi sabah erken,
çelebileri kandırmaktı rutin, iki sarma tütün
bi karın tokluğuna çelebiliklerine.
Ama artık onunda pili bitiyordu,
son saatleriydi, liman merasime hazırlandı gidişini kutlamaya..
Mahsun gözlerle izledi herkez onu...
Ne liman kalmıştı ne çelebi ne de martı.
Sadece onun boşluğunda bi kaç satır anı
bi de tekrarını yaşadığı hayatın müsvettesi
İstanbulun.......

Barbaros Mustafa Güner