ADI ACI OLMAMALI SEVGİNİN
Ay karanlık, asi esiyor rüzgâr
Canım acıyor içim de, derin bir sızı dolaşıyor
Vaktin, en kör noktasında saplanıyor özlemim
Katran karası bir sessizliğe bürünüyor kainat
Her yer sensiz, her nefes değerini yitiriyor
Sigaram dumanıyla, kalemim kelamıyla
Bir de, o vefasızın hayali
mahkum ediyor beni bensizliğe
Soluğumun pervazını da sıkışıyor hasretim
Ağlamak gerekiyor, ağlamak
Arınmak için ağlamak
Lakin ne çare, bir damla yaş düşmüyor yanaklara
Dalıp dalıp gidiyorum çaresizliğin yorgun kollarına
Ve acıyorum kendi acizliğime
Bilmiyorum bumudur sevmek
Adı, acı mı olmalıydı sevginin.
ERSOY TÜMAY 16.11.2025
Ersoy TümayKayıt Tarihi : 16.11.2025 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!