Ölünün ardından kem söz denilmez
Günahı çoksa da iyi adamdı!
Adamlık bahsinde adı anılmaz
Necaset koksa da iyi adamdı!
Nesebi meçhuldü, kanı meçhuldü
Bugünü, yarını, dünü meçhuldü
Kıblesi çorbaydı, dini meçhuldü
Bir yönü yoksa da iyi adamdı!
Unu yelde sattı, suyu filede
İblis çırak çıktı şirkte, hilede
Kundakta bebekken beytülmale de
Gözünü dikse de iyi adamdı!
Ruhunu arardı yitirmek için
Karnından gevişle getirmek için
Ahlakı, töreyi bitirmek için
Meşakkat çekse de iyi adamdı!
Dikenler ekerken ayak yalına
Gözünü dikerdi itin yalına
Öksüzün, yetimin, dulun dalına,
Malına çökse de iyi adamdı!
Haini olsa da hâlin, hatırın
Başında bekçiydi haçlı yatırın
Gebermiş eşeğin, atın, katırın
Nalını sökse de iyi adamdı!
Adalet beslerken zulüm devini
Zalime gördürdü her görevini
Huzurun evini, hakkın evini
Yaksa da yıksa da iyi adamdı!
Şair der: “Gidemem göçün ardından
Menzili tamudur, kaçın ardından!
Bu hiçin ardından, suçun ardından
Küfretmek haksa da iyi adamdı!”
Kayıt Tarihi : 27.4.2025 15:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!