çamlıca yokuşunda iki aşık
elleri birbirine sarmaşık
duygular düşünceler karmaşık
oğlan kıza kız istanbula aşık
sana vadettiğim sevgi mum alevi gibi titrek değil;
istikrarlı,kararlı.hep aynı dem de yanar yüreğim...
bu ülkede yaşayıp ülkü bilmeyen
vatanına aşık türk'ü bilmeyen
ayyıldızlı bayrağa selam durmayan
kefen beklemesin,GÖMMEYİZ BİLE
gözyaşlarım kalemimde saklıdır,
ben şairim ağlayışım farklıdır.
derler ki; şiir sanattır,
bence şiir,şairce ağlamaktır..
Bunca yıldır varlığından habersiz
Nasıl bu dünyada nefes almışım
Pınarlardan kana kana içmişim ama
Anladımki aslında sevgine susamışım
Gülen gözlerini izlemek için
Bir izbe mekan iken bu gönül
Sen gelince keyiflendi, can buldu
Tek kelime söylemezdi şu dilim
İlhamınla şair oldu, şan buldu
Kar yağınca pencerenin ardından
Düşen taneleri izler dururum
Sobanın üstünde kestanelerin
Patlarken sesini dinler dururum
Suyu koymuş kor ateşin üstüne
Ey bana hayatı çok gören budalalar
Haberiniz varmı ki yaşadığımdan
Sorgunuz sualiniz ve beddular
Ne zaman bitecek, bir huzur verin
Bu hayatı bana, kendim seçmedim
Çıkmışız dost ile bir uzun yola
Güvenmeyi gözünden öğrenmişim
Ufka bakıp hayallere dalmışız
Muhabbeti sözünden öğrenmişim
Hiçkimseler yakınımda durmazken
Yıllar sonra açıldı yine bir yara
Ne kadar da benziyor, acısı aynı
Hem geceler uzun, hem gündüz kara
Uyusam da uyansam da sancısı aynı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!