Adem Taşdemir Şiirleri - Şair Adem Taşdemir

Sahneye ilk çıktığım heyacanı yaşatıyor sana bakmak.sigarayı ilk yudumlamadaki korkularım oluyor sana ilk sözlerim.sahipsiz kelimelerim kimliksiz kalır korkuları ile düğümleniyor....Derken çocuklaşıyor hayellerim ufak bir tebessümünle kapatıyorum günlerimi ve Korkuyorum,korkularımın sevdamdan büyük oluşundan bir sözüm incidir seni die....Sonra sus diyorlar bana seni ençok sevenlerin.susuyorum kader diyip bekliyorum.....

Şimdi ne çok isterdim bu sabah yağmur yağmasını
Elinde plastik sarı topu patlamış BABYALI bir çoçuk gibi ağlayıp yağmura eşlik etmek...
Ve gözyaşlarımı annemin silmesi ısrarı ile düşe kalka mezarlığa koşmak...
Hiç birşeyim olan bu hayattan tek bir dilekte bulunmak....
Sende gitme.....
Şekerdende vazgeçtim şerbettende ama seni ama seni anneme şikayet ettim gülsüm..

Şimdi ne çok isterdim bu sabah yağmur yağmasını
Elinde plastik sarı topu patlamış BABYALI bir çoçuk gibi ağlayıp yağmura eşlik etmek...
Ve gözyaşlarımı annemin silmesi ısrarı ile düşe kalka mezarlığa koşmak...
Hiç birşeyim olan bu hayattan tek bir dilekte bulunmak....
Sende gitme.....
Şekerdende vazgeçtim şerbettende ama seni ama seni anneme şikayet ettim gülsüm..

Gitmek geliyor bana yüzyıllar öncesinden,gitmek içimdeki alemlere dalıp sonsuz bir yolculuğa cıkmak....Şéms ile Rumi ile Buda ile....Yedi gün ızdırap oturuşunda yedi gün çile yedigün iftira dedikodu baharı....İki ay arasında bir güneş gibi sevmek seni.....Bir tas süt ve bir kuru ekmek coban kızının ellerinden.....Ve sevmek seni gittiğim yerde delilerin hürmet ettiği bir AŞK ile..