Âdem oldum düştüm can ocağına,
Gönül pınarıyla yunmaya geldim.
Çevirdim yolumu dost otağına,
Deste deste güller sunmaya geldim.
Sina’da okudum Hakk’ın sözünü.
İbrahim’de buldum kendi özümü.
İsa ile gezdim Babil düzünü,
Arifler izinde onmaya geldim.
Derviş olup cümle âlemi gezdim.
Güzeli- çirkini akılda süzdüm.
İnsan içindeki hayvanı sezdim,
Dertleri ummana banmaya geldim.
Erenler ceminde durdum divana.
Yaradan aşkına oldum pervane.
Gönül erdem değil sanki divane,
Aşk-ı muhabbetle yanmaya geldim.
Pirim Hacı Bektaş dermanım Ali.
Muhammed yolunda buldum kemali.
Asırdan nesil'e sundum ahvali,
Serçeşme suyundan kanmaya geldim.
Kerbela Çölü’nde yandım kavruldum.
Mansurlar misali dara vuruldum.
Tarihin bendinden akıp duruldum,
Şahin olup gönle konmaya geldim.
30 / 10 / 2015
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 15:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!