gecelerin perçemi akarken
upuzun duruşuyla yalnızlığın kapılarında
raks eden mısraların ezgileşen ahengiyle
vurgun yemiş sarhoşluklarla
sevdalar saklıyorum düşlerime
Berlin duvarı yıkıldı
Ama
Benim duvarım
Dıştan bakınca
hala sapa sağlam
soyut ütopya çığırtkanlığından çıkıp
sağanak sağanak
çoğalan küfür sözlerinde
yanıyor görüntüm
taşlaşan yüreğinde
sürgüsü kapatılıyor zindanlarımın
Ne kadar sevildiğini bilir misin cânım
Sevilmemiştir hiç bir güzel böyle
Umutlarıma renk katan sensin cânım
Hiç sevememiştir Mecnun Leyla’sını böyle
belki devamı gelir diye…
“bazen bavula koymak kendini
kandırsan da senin olduğuna inanmaktır”
dense de
belki devamı oluşur diye
bil ki ney de küser
neyden artık ses gelmez oldu
biraz nazlı ve alıngan
belki küskün
aykırı dudaklar mı değdi bilinmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!