Bir Ekim akşamı tanıdım seni
Her şeye inat gülümseyen gözlerine vuruldum
Bir Kasım akşamı haykırdım sana sevdiğimi
Her şeyi paylaşmaya geldim
Ve bir Şubat soğuğunda kaybettim seni
Sessiz bir çığlık ve ardından gelen ayrılık
Sevmiyorum artık
Tanımıyorum o gül yüzünü
Kahpe gözlere bakan o gözleri
Tanımıyorum artık
Oysa neler verirdim uğruna
Hala unutamadım o kahpe kurşunu,
Vicdanımda saklıyorum hain vurgununu,
Yıllar geçsede bozamam suskunluk orucumu,
Parçaladım artık kalbimin sahte duygusunu.
Çekiliyorum artık yüksek müsadenle
Vicdansız
Geçer mi sence hayat iki resimle
Biter mi bu içimdeki acı
Heran seni gördükçe ölmez mi yüreğim
Söyle vicdansız söyle ben nasıl bu hale geldim
Gecenin soğuğunda yanarım acılarla
Kıvranır dururum bitmeyen sancılarla
Bu kadar yakınken uzak olmak varya sana
Alır götürür beni zifiri karanlıklara…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!