Ey TÜRK evladı kendini tanı
Unutma topraklarda kefensiz yatanı
Satılan her toprak dedenin kanı
Koyma yerlerde al intikamını
Geceleri yıldızlar soluk soluk parlıyor
hani nerde o büyük ormanlarım
buz gibi sularım sarı papatyalarım
asırlık çınarlarım selvi kavaklarım
bizim çayır gözümde tütüyor anne
sabahları tan doğmadan kalkardık
Sen birgülsün gülen yüzünle
nisan yağmuru gibisin
çöle dönmüş gönlüme
derman olsan neolurdu sanki
bitmeyen dertlerime
GÖZLER GÖRÜR ASLA UNUTMAZ
DERDİM ÇOK DERMAN BULUNMAZ
SEVİPTE AYRILANLARA
ÖLÜMDEN BAŞKA ÇARE BULUNMAZ
MAZİ OLUR ELELE TUTUŞULAN YERLER
sen İstanbul
hem canımsın hem de kanım
bazen aşım
bazen de gözyaşım
ne sevebildim seni,
ne de vazgeçebildim.
Yıkılmış harabe bir ev gibi
bırakıpta gittin sevgilim beni
boynu bükük bir çiçek gibi
kurutupta gittin sevgilim beni
arama sorma artık istemem
fatihsultan mehmet koymuş adını
esentepeye çıkınca görürsün kargıyı
hele birde ilkbaharı gelince
kuşları söyler şarkıyı
alt tarafında kızılırmak akıyor
BeN KIZILIRMAĞIN BULANIK SUYUNDAN İÇMİŞİM
UYUMUŞUM KIZIL ÇAMLARIN
KARA MEŞELERİN ALTINDA
DERELERİNDE ÇİMMİŞİM
BAZEN AĞLAMIŞ
BAZEN GÜLMÜŞÜM
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!