Adem Baba Şiiri - Mahmut Nebi Kaya

Adem Baba:
İlk insan ,
İlk peygamber,
İlk evlat acısı çeken ,
Ne bileyim
belki de toprağa ilk buğdayı eken.
15 metre uzunluğunda,
bağdaş kurmuş hayata,
Farkına varmış
cennette yediği meyve bir hata.
......
Küre-i arz şahit oldu
gözyaşlarıyla fesleğen çiçeğini sulayan adama,
cennetten ilk adımını atmış
Küre-i arz denilen topraklı dama.
Almış başını iki elinin arasına,
ağlamış cennetteki hatırasına.
Cennette yediği meyve,
sürgün etmiş onu
dünya denilen topraklı eve
Ağlamış hatasına
iç çekmiş cennetteki hatırasına

Evlat babasının
hatalarını dillendirince,
Babanın içini yanmış gördüm;
Baba hatasını bilmiyor sanma,
Evladını ham imiş gördüm.

Evlat
babasının hatasını dillendirdi
Unuttu kendi yanlışını
Havva Ana sildi
Adem Baba'nın gözünün yaşını.

Adem Baba:
Hatasından dolayı Rab'ine
300 sene ağladı,
Rab'inden kuluna bir af yağdı.
Küre-i arz şahit oldu
gözyaşlarıyla fesleğen çiçeği sulayan adama,
cennetten ilk adımını atmış
Küre-arz denilen topraklı dama.

(14.04.2020 Salı, Karantina Günleri)

M.N.K