Adem Aydın Şiirleri - Şair Adem Aydın

ben seni yürekten sevip sayarken
kimlerin sözüne aldandın canım
gördüğüm rüyayı hayra yorarken
sen beni bilmemki ne sandın canım.

canım benim güzel sevgili yarim

derler ki bu dünyanın inci sensin..
istanbul ben seni hiç sevmiyorum
bilmem ki kaç gönüllerden geçersin
istanbul ben seni hiç sevmiyorum.

bilseydi fatih seni kuşatırmıydı..?

bilmemki hayırmı şermi
başıma bela gözlerin
unutulacak bir şeymi
o senin ela gözlerin

bir ırmak gibi çağlıyor

ben bu sevdaya hiç ad koyamadım
ne öldürdü birgün nede güldürdü
aşk denen şey bu mu anlayamadım
ne öldürdü birgün nede güldürdü

hasret ile yakıp küle çevirdi

yüreğim dalgalı bir deniz gibi
gözlerim boşlukta dalıp gidiyor..
bir kuş kafesinde gibi darda ve tutsağım
olsun bunada alışacağım.......

mevsim şimdi sonbahar hazan yağmurları kapıda

öyle yalnız kaldım sensiz bu elde
rüzgarda savrulan yaprak gibiyim
sensizlik çöl gibi yanar gönülde
yağmura susamış toprak gibiyim

geceler üstüme çöken kabustur

ne yapsam ne etsem hep senin için
bu akşamda elim boş darılma oğlum
bilirim çocuksun gidiyor için
pahalı şeylere sarılma oğlum

şu fakir babanın yoktur günahı

ne ise verin artık cezamı...
suçlu benim çekmem gerek...
kendi kendime buldum belamı
bu sevdadan geçmem gerek...

neyime benim bu aşk, bu sevda

sensiz kaldım çok mutluyum
dersem inan yalan olur..
gelecekten umutluyum ..
dersem inan yalan olur....

cehenneme döndü dünya...

bu akşam beni teselli etmez bir şey
bir meçhule sürüklenir gibiyim sanki
şişeler ne çare neylesin artık mey,
yaşamak içimden gelmiyor inanki