Yazma bırak, kalemi elinden. Eğme hiç boşuna, eğme!
Değmeyecek satırları, kâğıdı, değersiz mürekkebinle ezme!
Zihnine oturan o boşluğa zifiri karanlığın yeterde;
Senin zamanın çok anlaşılan, yararsızlığa kendini adarsın.
Sürme elini, çek! Zahmet edersin.
Kir ve pas kokarcasına, ehlindir acıtmaya düşleri
Saçma sapan aklınla içindeki pisliği zerk edersin.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta