Adamın Biri Şiiri - Muhammet Atlı

Adamın biri vehimliydi;
Gölgesinden bile şüpheliydi.

Adamın biri kibirliydi;
‘’Eskiden biraz kibirliydim
Şimdi ise mükemmelim’’ derdi.

Adamın biri müstehziydi;
Kendisiyle bile dalga geçebilirdi.

Adamın biri arsızdı;
Yüzüne tükürsen
Yağmur sanırdı.

Adamın biri sırnaşıktı;
Kapıdan kovulsa
Girecek bacası vardı.

Adamın biri bahaneciydi;
Onun için her şey
Kendisine engeldi.

Adamın biri vurdumduymazdı;
Dünya yansa
Tek çöpü bile yanmazdı.

Adamın biri muhteristi;
İkbali için
Dostunu bile satabilirdi.

Adamın biri nankördü;
Hiçbir nimeti görmeyen
Tam bir kördü.
Adamın biri küstahtı;
O her şeyin üzerindeydi
Her kuralı çiğneyebilirdi.

Adamın biri müraiydi;
Yüzü hep maskeli
Arkası gizliydi.

Adamın biri zelildi;
Her alçaklığı kendine,
Rütbe bilirdi.

Adamın biri hasetçiydi;
Şer ve husumet
Onun rehberiydi.
…
Adamın biri,
Bunların her biriydi;
Karakteri kirliydi.

Adamın biri,
Bunların hiçbiriydi;
O, adam gibiydi…