Adam Ve Kadın Düet Şiiri - Adem Efiloğlu

Adam;
Seni bulmak için,
Renksiz bir dünyayı boyadım mor karanfillerden.
Sözcüklerime konfeti yaptım zamanı.
Her defasında dağıttı rüzgâr maviye küsmüş bulutlarımı.
Vazgeçmeden yorulmadan,
Yelken yapıyorum güvertemde umut dolu gemileri.
Bir yandan,
Tenha vakitlere elveda bavulları hazırlayıp,
Çürümüş bir sabahı içiyorum özleminden.
Güneşe kapalı perdelere gizliyorum gözlerimi,
Gözyaşlarımın düğmelerini iliklerken,
Yanaklarımda inatçı tebessümlerle,
Zorlana zorlana yaşıyorum nefesimin lütfettiği hayatı,
Ve tükenmeyen bir sabırla, çekiyorum vuslatını…
/
Kadın;
İçimdeki denize ağlıyorum kimseler görmeden,
Saatin deviniminde avutarak kendimi,
Zamanın bir yerinde takılı kalmış düşlerimin önünde,
Heybetiyle duran koca bir sevdaya bakıyorum.
Utanan yanaklarıma bile aldırmadan,
Kurumuş gül yaprakları döküyorum saçlarıma,
Belki de avuntu masalları okuyarak.
Masal ki yazılmamış mektuplarımın hüznüdür,
Masal ki söylenmemiş sözcüklerimin sandığı.
Bilmezsin bütün takvimleri bir bir eskittim,
Ve hatta yaktım yüreğimin satır aralarında.
Bilmeden sessiz duvarlara siluetini çizdim aşkının.
Kirli bir yüzün terennümünün heyecanıyla,
Yapayalnız kalbimi armağan ediyorum aşka.
Görseydin işaret parmağımın ucundan taşar sevincim,
Dudağımın kenarından geçen gülüşlere,
Anlamazdı hiç kimse…
/
Adam;
Zamana geç kalan fısıltılarıma,
Emanet hükümler giydirdim.
Sevdanın onuruyla gerdim göğsümü,
Parmaklarımda üşüdü kelimeler.
Sevdana düştüğümden bu yana,
Terbiye ettim dilimi, uslandım biraz elbette.
Şiirlere yazdım yüce sevgimi,
Sevdim seni be kadın sevdim.
Aşk adında bir yangını tutuşturdu bu şehirler,
Suyu yaktım,
Bulutları tuttum,
Aklımı sevdanla uyuttum,
Kömür yanaklı yüreklerin içinden geçerek.
/
Kadın;
Sevilmenin asaletinde, sevdana cesaret buldum,
En masum gülüşümle buluştum aynalarda.
Saçlarıma sevdanın şarkılarını tutuşturdum,
Kaçamadım gözlerinden.
Yarım heveslere aşina çiçekleri kestim köklerinden.
Elbet bir gün buluşacağız* şarkısı dolanırken dilime,
Şarkıları bile ezberlettim kirpiklerime.
Vadesiz hesap defterlerine yazıp durduğum hayalleri,
Serdim vuslatının ayak izlerine.
Açmayan kadın çiçeklerine adadım çocuk gülüşlerimi.
Sevdanın gözlerinde demlerken yenibaharları,
Işıksız odalarda,
Gözlerim doldu doldu,
Sana, bize, aşka, aşkına ağladım…
/
Adam;
Aşkın güçlendirir beni,
Yenilmez bir savaşçı olurum seninle.
Ellerim sevginin kıblegahıdır,
İçimde sen varsan evrenin her köşesini aydınlatır gözlerim.
Kızıl bir alevin ortasında, yeniden atmaya başladı kalbim.
Yaşam öykümüzü yazmaya heveslendim.
Şehrinden üstüme bulaşan çamurları bile yıkamadım daha,
Ayak izlerim o çamurlara bulaşmışken silemezdim.
Kural bilmez cümlelerimi mazur gör,
Bir sıcak yuvanın heyecanı var ayak izlerimde.
Aşkın perhizini bozmuşken seninle,
Jilet gibi kestim geçmişin soluğunu.
Nefesim umuda ve aşka fora edilmiş bir türkü tutturdu,
“Yeşil(Kahve &Siyah& Ela) gözlerinde sevda” diye,
Hayatın yüklediklerine aldırmadan…
/
Kadın;
Derin bir Marmara çektim ciğerlerime
Yüreğine mıhlanmış boşa geçmiş yıllara el salladım
Kolay değil kullanılmış zamanlardan kurtulmak.
Daha teri kurumamış yataklardan,
Kimsesiz gözyaşlarına boyadığım sabahlardan uyandım,
Sana geldim.
Geceleri uyuturken,
Hisli gözlerin yaktı yüreğimi,
Gökyüzüne sitem ettim yokluğunda geçen zamanları
Güneşi bile uyutmak istedim gözlerinde
Penceremi açtım
Seni soludum ciğerlerime…
/
Adam;
Artık geçmişin hafızasına bir reset atıyorum,
Geleceğime imzalıyorum adını.
Yüreğime,
Evime,
Hoş geldin kadınım…
/
Kadın;
Artık geçmişin hafızasına bir reset atıyorum,
Geleceğime imzalıyorum adını.
Yüreğime,
Evime,
Hoş geldin adamım…

Âdem Efiloğlu
12 Mayıs 2025