Vakit aynı vakitti hep
Yol kenarındaydı, banka oturmuştu
Kavuşulmuşluğun edasıyla öylece duruyorlardı
İki dost gibiydiler , sessizdiler , çaresizdiler
Bir süre sonra yüzünü gök yüzüne çevirdi
Baktı baktı , yutkundu , yine suskundu , yorgundu
Belliydi canı çok yanıyordu , gözleri o gözleri
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta