Adam Aradım Şiiri - İlhan Sapan

Adam aradım bu şehrin bataklığında
İnsanlar kaybolmuştu sanki sıkıcı karanlıklarda
Yalnızlık zor geliyordu bu aldatıcı yüzyılda
Kimse yüzüme gülmüyordu adam arıyordum

Sokaklar bana zindanı andırıyor çaresiz
Derdimi anlatayım halimi bildireyim diye
Arkadaşça omuz omuza gezinmek gülüşmek
Bulamıyordum aradığımı kalbim hüzünlü

Babam var nasihatle beni avutan
Akşamları yemek yerdik çay içerdik
Çay değilde dostluğun babalığın güldürür
Babadan başka dost kalmadı şu dünyada

Sahtekarlar cambazlar ve serseri insanlar
Sırrını çözemedim bir insanın her gülüşünde
Seni bir mal gibi satar sıkıştığı zaman
Dost aradım adam aradım bulamadım ne çare.