çam ağacını bilirsin
çınarı da
eh! biraz da söğüt ağacını;
yollarda gördün onları
ara sıra parklarda...
ne güzelim ağaçlar var daha bir bilsen!
yeşilin bin bir tonunu barındıran güz yorgunu dağlarda:
yamaçlarda, bayırlarda
gürgeni, meşesi, sediri
çıtlığı duymuşsundur!
kestaneyi yersin de ağacını bilmezsin.
-sen neyi bilirsin be adam?
yattığın beşiği bile unutmuşsun
giydiğin takunyayı
dayandığın tırabzanı...
-ormanların yanması seni üzmez arkadaş!
sen ormanları yakmışsın zaten kendi içinde
yazık!
yanmak içinde olsa
bir odun bile olamadın!
olamadın be adam! .
-adam dedimse
odun demediğimden!
Kayıt Tarihi : 27.8.2007 04:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!