Ben kafkasların çocuğu
Kan ve barut kokusundan
Gözyaşı ve acının ortasından
Güller ölüm kokarken
Ağlamadan, kırılmadan, yıkılmadan
Binlere değil, milyonlara yakalanmadan
Kalbimin tam ortasından
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
