Oturduğu yerden yavaşca doğruldu adam.
Elini cebine attı ve yeniden başladığı sigaradan bir tane daha yaktı.
Tütünün dumanını çekerken içine , küllük yaptığı avucuna baktı.
Umut ve sevgi dolu yılların, ellerinin arasından nasıl kayıp gittiğini düşündü.
Ve kaldırdı başını, inadına yürümek istedi.
Kendisiyle konuştu sonra; 'hadi toparlan, kalıyoruz' dedi ve gecenin karanlığında 'avazı çıktığı kadar' sustu...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;