Adalina Mektup (2. Sayfa)

Senin gülüşünle uyanıyor içimdeki bahar.
Senin gülüşünle umut;
bir tomurcuğun çiçek açması gibi
canlanıyor içimde...
Ve ben senin yanağındaki
o minik bende kurduğum ülkemin,
sınırlarını ezberlemeye çalışan
boynu bükük bir kaşifim.
seni anlatmaya çalışan
şiirlerinde kaybolmuş bir şairim...

Yüzün, yıldızsız bir gecede
bir denizin yavaş yavaş usulca çekilmesi gibi
sessiz ve derin
oysa ben, o denizde boğulmayı
bir kurtuluş sayıyorum,
sen sırtını her döndüğünde
ormanlar tutuşuyor ciğerlerimde Adalina
ya "sön" emri verilsin içimdeki şu yangına
ya da kül olsun artık ciğerlerim,
ya da gülümse...
Hangi mahbubanın
suskunluğunda büyüttün gülüşlerini?
Sen hangi beyaz lotus çiçeğinin özüsün Adalina?

Gözlerin öylece duruyor karşımda
hiçbir şey söylemiyor
ama ben gözlerinin içinde
bir kapının aralandığını görüyorum
kapının ardında bir avlu;
içinde kanatlı bembeyaz atları...
Rıdvana yalvarıyorum
“Ne olur, durdurma adımlarımı"

dedimya,
"sen ikrar etmesen de kalbini duyuyorum Adalina..."
orada şahlanmış bir deli tay yıkıyor ortalığı,
yanaklarına sükutun göz yaşları damlıyor...

feza da tüm boşlukları,
Rablerine yakaran melekler dolduruyor
onların sesleri çınlıyor kulaklarımda
ben de onlarla birlikte yalvarıyorum...
her bakışın, eski bir dilden kalma dua gibi
yavaşça süzülüyor göğsüme
ve her duam, adını taşıyor arş'a
senin olmaman beni hep yokla çarpıyor
değerini kaybetmiş bir nesne gibi yok oluyorum.
ve ben Rabbime,
boyun büküp senin için yalvarıyorum, Adalina...

Seninle tamamlanıyor kalbimin suskun yarısı
Ben sensiz bir harabenin yıkık duvarları gibiyim
Sensiz bir şiirin eksik kafiyesi
sensiz, bir şarkının eksik notası gibiyim
sen geldikçe kendini buluyor anlam
sen sustukça kararıyor bu;
keşmekeş
bu pejmurde
bu virane dünyam...

Adını andığımda
bir kuşun kanadı gibi çırpınıyor yüreğim
bir rüzgar savuruyor içimdeki bütün suskunlukları
ve ben,
senin olmadığın her kelimede
yetim kalıyorum

Biliyorum Adalina,
bir yerlerde ruhuma dökülen bir cümlesin sen
ve ben o cümleyi
her gün yeniden ezberliyorum
her gün yeniden seviyorum seni,
ya "sön" emri verilsin içimdeki şu yangına
ya da kül olsun artık ciğerlerim,
ya da gülümse...
sen hangi beyaz lotus çiçeğinin özüsün Adalina?