Adalet, çoğu kez güçlülerin keyfini hakikat diye süslemekten ibarettir.
İnsan adalet ister, çünkü güçsüzdür; güçlü olsaydı, adalet aklına bile gelmezdi.
Adalet arayışı, dünyanın zalimliğini itiraf etmenin kibar yoludur.
Mahkemeler, hakikatin değil; çoğu zaman sabrın ve cebin sınandığı yerlerdir.
Adaletin terazisi vardır ama kimin kefesine ne konacağını çoğu zaman güç belirler.
Gerçek adalet, insanlığın arzusu fakat bu arzunun dünyada yer bulması, neredeyse bir yanılsamadır.
Adaletin varlığı, çoğu zaman onun yokluğundan duyulan acıyla anlaşılır.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta