Adalet'ten Korkalım Şiiri - Nevzat Dağlı

Adalet erkekçe korku salıyor,
Dişi olan korksun bu Adalet’ten.
Dik durana karşı önlem alıyor,
Kişi olan korksun bu Adalet’ten.

Eğer laf atarsan toplanır yakan,
Terörist sayılır önüne çıkan.
Baktığına pişman olur yan bakan,
Şaşı olan korksun bu Adalet’ten.

Azar işitirsin sevgi dilersen,
Gözüne tükürür yaşı silersen.
Diş gösterir sanır eğer gülersen
Dişi olan korksun bu Adalet’ten.

Kime sevinç verir, kimin yasıdır,
Tavrı yanıtının hülasasıdır.
Adalet kiminin baş belasıdır,
Başı olan korksun bu Adalet’ten.

Kimileyin tavırları riyadır,
Kimileyin aydınlatan ziyadır.
Kimileyin kâbus dolu rüyadır,
Düşü olan korksun bu Adalet’ten.

Karanlık bastıkça yaratır kriz,
Işık isteyeni sanıyor keriz.
Elektrik vermez bozulmuş priz,
Fişi olan korksun bu Adalet’ten.

Kimi dosttur kimi uzakta durur,
Kimi el uzatsan eline vurur,
Kurt olur güvercin üstüne yürür,
Kuşu olan korksun bu Adalet’ten.

Adalet’e safça gönül vermeyin,
Aşkınızı orta yere sermeyin.
Kendi başınıza çorap örmeyin,
Şişi olan korksun bu Adalet’ten.

Yanlış anlamayın Adalet bayan,
İsmiyle müsemma hep ayan beyan.
Çok zararlar görür sevmekten cayan,
İşi olan korksun bu Adalet’ten.

Adalet sarayda çevresi mayın,
Hesabını yapar yılların, ayın.
Nevzat gibi taşlamaya kalkmayın,
Taşı olan korksun bu Adalet’ten

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat