Adalet Şiiri - Mehmet Kaya 6

“Adalet”
Emaneti ehline, verin diyor Yaradan,
İnsanlar arasında, adaletle hükmedin,
El-Adl bir adı da, El-Esmâü'l-Hüsna’dan,
Mutlak adalet O’nun, O Ahkemü’l-Hâkimîn.

Allah’ın elçisi de, ışık oldu bu yolda,
Hakla yoğrulmuş hayat, örnekti insanlığa,
Her hakkı sahibine, vermekti bir gayesi,
Adalet nuru ile, parladı hikayesi.

Sonra Ömer-ül Faruk, sarsılmaz bir irade,
Hakkaniyet sembolü, Peygamberin izinde,
Adalet mülk temeli, sözüyle kurdu devri,
Ashâb-ı kirâmların, zalimlereydi cevri.

Hakikati mizahla, sunan bir hikmet eri,
Bilinmese de fazla, evliya, bilge kişi,
Tıp, din, hukuk yanında, ahilik de eserin,
Eren Nasrettin Hoca, dilden düşmez sözlerin.

İstanbul’un fethiyle, çağ açıp çağ kapayan,
Resul’ün övgüsüne, mazhar olan kumandan.
Hep gözetirdi Hak’kı, dünyaya hakim sultan.
Adaletin kılıcı, Fatih Sultan Mehmet Han,

Hakkı verip halkına, eşitliği getiren,
Milleti küllerinden, doğurandır Atatürk,
Medeniyet yolunda, cehaleti bitiren,
Büyük devrimlerinden, minnettardır her bir Türk.

Tüm bu kutsal mirası, tükettik hep birlikte,
Ne liyakat ehliyet, ne de kaldı fazilet,
Kimi gözü servette, kimi çöpte ekmekte,
Bir tarafta saltanat, kan ağlıyor adalet.

Behey insan evladı, olma nefsin esiri,
Alma mazlum ahını, bak gör indirir şahı,
Yönel artık hak yola, terk et bu dalâleti,
Vicdanın hakka dola, ki kaybetme felahı.

Gaflet çöktü her yana, uyan artık ey insan,
Bir adım hakikate, bin adım gelir Rahman.
Ayağa kalk ve haykır, Nizâm-ı Âlem için,
Olma kör ve de sağır, adalet yolu seçin.

Ey kalpleri bilen Rab, sen bilirsin, yücesin,
Adli ilahi mutlak, tecelli ettirirsin,
Tarihten gelen miras, bize kutsal emanet.
Hakkı tutup kaldıran, her daim olsun millet…. 13.06.25/M.Kaya