Adada Yalnızlık Şiiri - Elif Gültekin

Sevgilisiz kalmışım son gecemde,
Ada yine eskisi kadar ıssız,
Koca evde bir ben varım,
Bir de dert ortağım kağıt.
Ne yazsam kabul ediyor,
Ne söylesem dinliyor.
Sesimi duymuyor ama,
Kalemin dokunuşundan anlıyor
Derdimi, sevincimi...

Bir kağıt masamda
Hüzünle bana bakıyor
Ne yazsam, nasıl güldürsem
Ne yazsam boş, olmuyor
Mürekkep dağılıyor.
Sevgisiz kalmışım son gecemde
Gözlerim yaşlanıyor...