Ada'm Şiiri - Aşkın Yorgunu

kimse bilmez,
ben seni hangi boşlukta tanıdım.
bir gülüş kadar kısa süren bir an mıydı,
yoksa yıllar süren bir suskunluk muydu başlangıcımız?

seni sevmek,
önceden yazılmış bir cümleyi
ezberlemeden kalpten okumak gibiydi.
zor değildi.
yalnızca gerçekti.

ben senden önce de vardım,
ama hiçbir şeye senin kadar ait hissetmedim.
ne bir şehre, ne bir zamana,
ne de kendime.
ben sana ait kalmak için geldim dünyaya,
sen inanmasan da.

dünya üzerime kapanırken
senin sesin içimde açık kaldı hep.
her şey bittiğinde bile
“bir ihtimal daha var” cümlesiyle yaşadım seni.

adı Ada olan bu sızı,
ne gidebildi
ne sustu.
içimde,
senden bile daha sadık kaldı