Acziyet Şiiri - Şahin Kaya

Dozunu artırdıkça yalnızlığın
Kuyusu derinleşiyor mananın
Misal var olmak için gerekli malzemeler
Yani ses soluk ve dahi aşk gibi
Birde pespayaliğin pundunda ki
Umutsuzluk gibi şeyler
Görkemini yitiriyor

Bazı kıyılar aralarında ki mesafeyi
Bazı sözler söyleniş tonlarını
Ve hatta aranılır olmanın heveslerini
Kaybediyor bazı sebepler
Bütünün parçası olunan payeler
Vazgeçiyor taşıdıkları intibalardan
Üstelik bu iyi bir şey değilken
İyi bir şeyin hükmü de sorulmuyor

Ezberliği çöküyor duanın
Kalıbı bozuluyor duvarların
Destur çekilen
Ve bir tedirginliğin kopçası olan
Niyetlerin örtülü ödeneği
Dahil edilmeksizin yaşanılabiliyor
Çünkü çok
Eksilen bir şey olmadan
Yok edilebilirin isbatı olabiliyor

Bir emsal diğerine bakmadan
Dün sayılmanın hakkına razı olup
Köşesine çekilebiliyor
Tüm bunlar olurken
Olgunlaşmanın zahmetiyle yoğrulan
Yorgunluğunu üzerinden atamadan
Ölümün ömrüne katabiliyor kendini
Dozunu artırdıkça yalnızlığın
Derinleşen kuyularda ki mana
Acziyetin ekmeğine yağ sürüp
Geride kalmayı isteyebiliyo