Açlık Şiiri - Tuba Topçu

Günün birikmişliğiyle acıkıyorum,
Avucuma alıyorum tüm düşünceleri.
Hepsini suya atıp karıştırıyorum;
Senin,benim,bizim bildiğimiz ve bilmediğimiz
Tüm o şeyleri...

Karıştırıp suyu bulandırıyorum,
Düşünceleri ise arındırıyorum renklerinden.

Her bi renk ayrıştığında,
Ben bölünüp parçalanıyorum.
Su her renk değiştirdiğinde
Ben değişip renkleniyorum.

Parçalanıp kusuyorum ne varsa ufak tefek;
Midemde,yüreğimde,beynimde.
Renklenip bu kez koca bir lokma yutmuş gibi
Tıkanıp,doyuveriyorum.