(“Geçmişi sırtlayanlar, bugün yük sayıldılar.”)
Bir zamanlar ürettiler
Demiri dövdüler
Karpuzu sırtladılar pazara
Postanede sıra oldular
Tebeşirle tahta karaladılar
İşçinin, öğretmenin, işportacının
Alın teriydi onlarınki
Şimdi ise —
Bir bankanın ekranında tek bir cümle:
“Maaşınıza bloke konulmuştur.”
Ne bir savunma
Ne bir insaf
Kanuna aykırı bir Yargıtay kararıyla
Tüm geçmişleri siliniyor
Ay başında hesaba düşen
O üç kuruş
Pazara ulaşmadan
Yutuluyor:
Faiz lobisinin iştahıyla
Devletin göz yummasıyla
Ev sahibi kapıda
Eczane rafta bekliyor reçeteyi
Torun uzatıyor elini
Ama dedesinin eli boş
Çünkü emekli —
Bir kart numarası artık
Bir icra dosyasının öznesi
Siyasiler ne mi yapıyor?
Kimi tatilde, kimi sarayda
Kimi hâlâ “Reis çözer” diyor
Ama emekli…
Kırık bir gözlükle bakıyor hayata
Gözlüğü değil,
Geleceği buğulu
Ve biliyor artık:
Bu düzenin sözlüğünde
“Emekli”
Yaşam değil, yük demek.
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 10:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!