Acıyı Tatlıyı Meczetmiş Dile

İNŞAELLÂH ÜLKÜMÜZ BİZİM KIZIL ALMADIR
HİLAFETLE İLÂHIN HALİFESİ OLMAKTIR
CANLI OLDUKÇA HABİBİN İZİNDE KALMADIR
YARATAN BUNUN İÇİN SEÇTİ SENİ TÜRKOĞLU
SENİN ASLİ VAZİFEN BÖYLE HİKMETLE DOLU

Hikmetine akıl ermez MEVLÂ’ nın (CELLE CELÂLİHU)
SÜLEYMAN konuştu KARINCA ile (a.s.)
Anasız Babasız olan insanın (a.s)
Seyri hakikate hem de meçhule

İhsan etti ol Anasız HAVVA’ yı
Şems’e kandil dedi Nur yaptı ayı
Babasız yarattı Mesih ÎSÂ’ yı (a.s)
Meftun kıldı Menevşe’ yle, Sümbüle

Müslümanlar gardaş dedi Yaratan (Celle Celâlihu)
İsyan bayrağını çekti oradan
Gardaşına yaşamağı zor eden
Ataş gedeliği koydu gönüle

Habil’i katletti gardaşı Kabil
Nasıl diye sorma oku öğren bil
Kurtuluş, hevâi hevesle değil
Rızâi Bâri çün olan sebile

Mazlumla yetimle ağlayıp gülmek
Hak gasıplarından hakkını almak
TÜRK-İSLÂM ÜLKÜ’ sü hadimi olmak
Halk eden HALÎK’ tan ihsan, biline

ÂDEM baba HAC’ dan gelince gördü
Kabili reddedip Aden’e sürdü
Ataşa taparak defterin dürdü
Kimliği ayandır yedi düvele

Kabil evlatlıktan sürülecektir
Defteri dünyada dürülecektir
İkinci Peygamber görülecektir
Nebiyyullâh ŞİT’İ alınca ele

Her canlıdan bir çift yetmiş de mü’min
Alınca dedi ki SEFİNE’ ye bin
HIMAR’ ı da kuyruğundan tuttu CİNN
Katmak çün çekilen emek nafile

Nuh gazapla dedi “GİR BİRE MELUN” (a.s)
Beklediği dâvet bu idi onun
Cevabı budur Nuh’a sorduğunun (a.s)
Gir melun demiştin sen bu sefile

Nuh’ un oğlu âsi Kenan binmedi (a.s)
Dağa çıkar kurtulurum ben dedi
Yer yarıldı yedi kat gök gürledi
Tufan-ı NÛH, arzı döndürdü göle (a.s)

İzinsiz gidenin aha bu sonu
Denizde istiğfar eden ZENNÛN’ u
Yutarak karnına aldı da onu
Ol Yunus balığı koydu sahile

Ye’cüc den Me’cüc den şüpheyi kaptı
Çin seddi korkuya müsekkin haptı
Zülkarneyn’e hâli arzuhâl yaptı (a.s)
İstemişti Bakır, Demir kâmile

Döktü döşediği demir üstüne
Seddi Çin yapmağı aldı kastına
Selam verdi BELYA adlı dostuna
Kıssadır Eyyûb’un çektiği çile (a.s)

Kâfir kralıyla geçen sürenin
İbrâhim’i dertlendiren yarenin (a.s)
Yüz yaşında ANA olan SÂRE’ nin
Hacer hayran zülfünün her teline

Kulu azmayınca HAKK belâ yazmaz
Erbabı Salâhat nizamı bozmaz
Kendi düşeceği çukuru kazmaz
LÛT NEBÎ; kavmini döndürdü küle (a.s)

NEBÎİ DAVÛD Câlût’u öldürdü
Bu amelle melekleri güldürdü
Hoş Sedayı uçan kuşa bildirdi
SÜLEYMEN; Hükümdar kılındı yele (a.s)

Gelecekte Yahudiyet kralı
Böyle beklenendir Golyat Turalı
Nesli maymun yahudiler sıralı
Cahim’ in ataşı lânetli kula

Nil Nehiri Belkıs diye çağlarken
Asiye yi nuru MÛSÂ bağlarken (a.s)
Baykuşun feryadı yürek dağlarken
Güle vuslat, yasaklanmış bülbüle

Muhakkak bilinir olsa da saklın
Kibirlenmek haddi değildir aklın
Hikmetinden suâl olunmaz HAKK’ın
Dikeni; muhafız eylemiş dikeni güle

ŞUAYB sürüsünü on yıl güttü de (a.s)
Musa düşmanın mağlup etti de (a.s)
Vakti merhûn doldu ecel yetti de
ARZI MEVUD oldu geçilmez kale

Resulû Azam’ dan ELLİ YIL önce
KÂBE’ yi yıkmağa gelmişti anca
Her bir şey düşündü inceden ince
Ebrehe’yi verdi EBABİL sele!

Mekke Meliki Abdülmuttalibin
Develeri çobanıyla, salibin
Eline geçmişti Ebrehe itin
Devem ile çobanları silkele

Ebrehe; geldiğin sanırdım niçün
Anahtarlarını teslim etmek çün
Yakıp yıkacağım oradan geçün
Der iken sarıldı yırtık bir çula

Sahibi var oranın, ben değilim
Devenin çobanın sahibi benim
Tahribi haddine mi Ebrehe’nin
Emeli bağlamış incecik tele

Acısı; cehennem nârına atar
Katır dikenidir ayağa batar Tatlısı cenneti Âlâya katar
Hem tatlı hem acı yüklenmiş dile

Girme dedi ELLÂH o MAMUD file
Küfr esamesini MEKKE den sile
Kapıda gurk basan Güvercini ile
Ağını kurmuştu Örümcek bile

İSRA ’da BÛRAK’ la Kudüs’ e vardı
Cümle peygamberler aşikârdı
Muallaktaki taş çok bahtı Yardı
Miraç’ta Refrefle erdi menzile

Yemen ellerinde VEYSEL GARANİ
Kuştan duydu Habibine vuranı
Hamd ile yâd etti nimet vereni
ÜVEYS Hicranıyla Asırlar dola

Kırılan diş hangisidir bilmiyor
Hepisini çekmeden de olmuyor
Otuz iki diş ağzında kalmıyor
Dedi tesbih çün ipliğe dizile

Ziyaret etmek çün niyet alındı
Görmeyince melûl mahzun kalındı
Resul Hırkasına mazhar kılındı
Deve gütmek için çıkmıştı çöle

Esrar-ı Hikmetlerle Mecnun oldu
Seyri hakikatte cevheri boldu
Deruni Âşk ile MEVLÂ’ yı buldu
Leylâ Âşkı ile çıkınca yola

İSLÂMİ ELLÂH’a kuldur erenler
Kahrı da Lütfu da güldür erenler
Sabırsızlık azim züldür erenler
Gözleri perdeli paraya pula