Acı dağılırken yamaçlarında,
uçan ve toprağa değdikçe hüzne bulanan avuçlarında,
Diclenin gözyaşları yok mu?
Kaçıncı çentikti yüreğimize atılan..
Binyıllardır saymıyorduk kan dolan gözleri.
Ve sobelenen her çocuğun aslında öleceği bir oyundu dünya
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!