Herşeyin yükünü ben omuzlandım
Sanki taşımaya gücüm var gibi
Her adımda nefes nefese bir taşa yaslandım
Ağırlaştıkça sırtımda yüküm dağ gibi,
Bir ben ayıramadım doğruyu yanlıştan
Çare aradım kurtulmaya bu kara kıştan
Bel bağladığım ne varsa başıboş çıktı
Vazgeçemedim kötüye giden bu alışkanlıktan,
Çoğaldıkça acılarım sineye çektim
Kendimce bir şeylerin üstesinden gelecektim
Bir başıma ne kadar yeterim bilinmez
Biçtiğim her acının tohumunu ben ektim...
00:29__20.04.10
Selma ŞanalKayıt Tarihi : 13.9.2010 18:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)