Geceler üflüyorum karanlıklara,
Bir bana yad,
Bir de doğan güneşe.
Neyim kaldı ki zamanın gerisinde.
Kimim var ki akan zamanın dibinde.
Kulaklarımda fısıldayışlar varken
Çoktan boğulmuş gibiyim denizlerde
Gözler bana uzak,
Şehirler bir o kadar yakın ellerimde.
Ve her gün ölüyorken nefesim derinlerde,
Ben nefese hasretim,
Şu hiç geçmeyen acının tarifiyle.
Acılar batar gecelerimde.
09
Seda KarakaşoğluKayıt Tarihi : 6.1.2010 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!