Acımasız Tabip Şiiri - Gündüzalp Kayıhan

Bilinmedik duygulara talip oldum,
Gecenin sessizliğinde rüzgarla kayboldum,
Bir uğultu, çok ama çok uzaklardan,
Bilmediğim bir alemde kendimi buldum.

Firak, firar, göç; her neyse adı,
Künyesi kırılmış, okunmaz dikili taşı,
Doğan güneşin ilk ışıkları,
Saklar yaşanmış tüm ayrılıkları.

Bilinmezlik; ne hoş ve ne garip şey,
Bir umman, bir derya o denli geniş şey,
Başkaca insanlar, başkaca mekanlar...
Bir mutluluk, bilakis ne hüzünlü şey.

Üç beş zaman sonra insan unutur,
Zaman- acımasız tabip-elbet unutturur,
Kalp çoktan yaraları sarmaya başlarmış,
Zaman-pamuk elli sevgili- hepsini sarmış.