Durmuşum siyah gecelerde gönül gitmek ister.
Diş izleri pençe var bağrımda nasıl eğlendirir.
Evvelden takılmıştı gönlüm bir gonca güle.
Beni ütopyalarla devşirme hikayelerle korkuttular.
Yönüm dönmeliydi sevgiye döndüm müşküle.
Çakma sevdaların meftunuydum ödedim bedeli.
Hangi doğrunuza inandım, göğsümden vurdu beni.
Boynum; sandım insana olmasaydı kıldan ince.
Sürünse sığınacak dert, kasvet, tasa hepsinden öte.
Beyaz bir kelime söylemezdim saydıra saydıra.
Bir tas su dolaşsın dursun baş ucunda böyle.
Kenan Gezici 08/06/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 9.6.2025 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!