ACIMA ÇOCUKLARI
Ey acımanın çocukları!
Sermeyin halılarınızı kan içen ayıya!
Uygarlık beşiği çocukları!
Yeter, hepiniz gelin bir araya!
Dönün yüzünüzü Batı'dan Doğuya!
Hastane olun, çağrı yapın dünyaya:
"Getirin yaralı kardeşlerimi buraya!"
"Gireriz mağdur sığınmacıyla kol kola!"
"Acıksak da, yemez, yediririz yoksula!"
Ey kan kardeş!
Bırak Babil Kuleleri’nden seyri,
Yaralıdır kardeşin bak, kan sızar pencereden!
El üstünde tut, göç eden kardeşini!
Söndür taşıma suyla da olsa, Nemrut ateşini!
Örnek ol, yaraları sarmada,
Bozma, verdiğin sözü dünyada!
Tanırız sizi, Mısır'dan ey söz cambazları!
Vefasızlık ettiniz Musa’ya bile!
Dayanılır mı, kuyuya atılan Yusuf'a,
Değer mi insanın, zulümle anılmasına?
Olsaydı merhametiniz!
Olmazdınız elçilerin katili siz!
Olmazdı, kıyafeti kan renkli babanız!
Ey kan kardeşleri!
Öpüyorsunuz sarı vampirin elini,
Dalıyorsunuz, safaride seyrine,
Zalim tekmesi yiyenlerin!
Bomba patlıyor, beyninde kadınların,
Göğsü parçalanıyor, körpe çocukların!
Misket oynayamıyor yerde çocuklar!
Değdi ela gözlerine çünkü,
Şarapneliyle misket bombalar!
Yerin hangi yüzündeyse, mazlumlar,
Olmalıydı sırtında şefkat ellerimiz!
Olmalıydık merhametimizle ulu bir çınar,
Düşküne rahmet kaynağı bir pınar!
Açmalıydık yüreğimizi rahmet okyanusu kadar!
Şefkatle yüklü, kucak dolusu sevgiye!
26.12.2018
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!