Açılmamış Mektup Şiiri - Silezya Şiirleri

Yıllar sonra elime bir mektup geçti. Açmaya cesaret edemedim…
Çünkü gönderen kısmında tek bir kelime yazıyordu:
Annen

Ben bu kelimeyi yıllardır şiirlerimde söyledim. Telefonumda kayıtlı kişilerden biriydi sadece
Hiç sesini duymadım, hiç sevgisini bilmedim. Annem benim yanımda hiç olmamıştı,
yalnızca mısralarda hayat bulmuştu.

Şimdi önümde duran bu zarf,
bana ait olmayan bir sevginin kapısını aralıyor. İçimde kocaman bir korku var.
Ya satırlarda yılların suskunluğu gizliyse?
Ya hiç tatmadığım bir şefkatle yüzleşirsem?
Ya da beni en çok yaralayacak olan şey; satırlarda bana hiç ait olmayan bir soğukluk gizliyse?

Anne…
Bu kelime bana hep dokunulmaz, hep hayal gibi gelmişti. Şimdi elimde tuttuğum bu kâğıdın içinde saklı olan, belki de hayatımın en ağır hakikati.
Ve yıllar sonra, ilk kez bir yabancı gibi bakıyor yüzüme o kelime:
Anne.

SİLEZYA