açtı da bak açmış oldu
açtığı o ilk kapıyı
açmasıyla da
açılacak
daha nice nice kapıları da
tıpkı o ;parçalandıkça param param parçalanan
parçacıklar misali hem de hep
parça parça
zaten değil midir ki;
o son parçalanacak olanla da
dokunmuş olacak yüce Tanrı o; son dokunacağına da?
peki söyleyin şimdi;
bu içinde yaşadığımız anlar
o varılacak olanın gerçekte neresinin neresinde?
evren,
yıldız,
foton
,atom
hangi çapta hangi boyda?
ne çaplarda bulunuyorlardı o çaplarının yanında?
ki;
bunu da bize belirleyecek
ve tek inandıracak olansa
kendi çapımız ve boyumuz olmayacak mıydı yine?
yoktur şu halde bunu hakkıyla görebilecek bir kimse
tek Aşkın bakış Sahibi O Tanrıdan başka!
bizim tek bilecek olduğumuzsa;
parçalandığımızdır öylece
kilometrelik çaplardan milimilimilimetrelik çaplara..
yeni yeni evrenler
fotonlar ,atomlar kurmak çizmek
sahnelemek için kendimize ve de tüm evrenimize
yeni sistemler,kurgular
yeni yaşamlar çizmek için ..
kapılmış yüce bir
parıltının büyüsüne
sihirli bir kalemle
kör karanlık bir bölgeye..
Kayıt Tarihi : 15.12.2025 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!