Öfke ile oturan, zararla kalkar derler…
Doğru sözdür. Zarar, öfkenin şiddetine bağlıdır…
Bazen sıra dağlar yıkılmış gibi olur.
Bazen de gönülde depremler olur…
Öfke korkutur, sevgiyi azaltır, dostluğu yıpratır.
İnsana bir yığın haksız ve yanlış kararlar aldırır.
Öfke ile düşünen eğer acı çekiyorsa,
Çektiği acı dayanılmaz ıstıraba döner.
Haklı öfkelenmeler ve tepkiler de vardır dense bile,
Yine de sorunları ve uyuşmazlıkları kavgasız çözmek erdemdir.
Öfkelenip, kavga edip, sonra pişman olanların sayısı az değildir.
Empati yapmadan çabuk öfkelenmek,
Ani kararla hemen tepki vermenin bir sonucudur.
Telafisi çok zor, bazen de imkânsız, bir yığın olumsuz netice meydana gelir.
Nice dostluklar, evlilikler ve aşklar, gönül kıran öfkeler yüzünden bitmiştir.
Öfke, sinirlilik, sitem ve dargınlık, insanların baş belası huylarındandır.
Bu huylarından vazgeçmeyenler, hep acı çekerler ve çektirirler.
Sürekli öfke ile beslenen acılar, tedavisi zor hastalıklara benzer.
Bu tür insanların yaşadığı sevgiler, balı acı biberle karıştırıp yemeğe benzer.
Neticede balın tadına doyulmamış olur, üstelik ağız, boş yere biberle yanar.
Öfkesiz, acısız, sitemsiz geçen, sevgi ve dostluk dolu her gün,
Ömür hanesine bir yıl gibi yazılır.
Tercih sizin…
26.2.2010
Erol GüngörKayıt Tarihi : 17.7.2016 08:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
