…
Kara bir leke gibi duruyor
Ömrümüzün baharında
Öldürürken içimizdeki ışığı
Bu koyu sessizlikler
İnanın dostlar
İnancımızın aydınlığında
Bir kara bulut gibi
Yok olur gider
Gövdeni parçalarken fırtınanın öfkesi
Bir şimşeğin ağzı yutar geride kalan ne varsa
Yarınlara dair umut olmasa
Körelir ışığı gündüzün
Eklemleri çatırdar karanlık bir hücrede
Korkunç işkencelerin
Acıda kırılır inadıyla cesaretin
Göğüs kafesinde sıkışır nefesi
Özlemlerin
Yıldızlarda ararsın yolunu
Varmak için özlemlerin bittiği menzile
Baharı kucaklar gibi kucaklamak
Sonra bir tüy gibi hafifleyip
Düşmek ruhun sakin beşiğine
Ekim 2025
Kayıt Tarihi : 11.12.2025 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!