Acılar büyütür insanı
Yıllar yaşlandırır
Gözle bakıldığında
Görülmeyen yanlarımı bilmiyorsun
Ben kendimden kelimeler çalıyorum
Sırrımı harfler taşır
Çirkin bir yarayı saklar gibi
Sakladım hüznümü
Gülümsüyorum dünyaya
İntikamımı kelimelerden alıyorum
Yazmıyorum, yaşıyorum.
Konuşmak istemem başkasıyla
Başkalaşmaktan korkarım
Bir hüzün biriktirmeli
Paylaşmak hüznü harcamaz
Beraber gülebilir
Hatta ağlayabiliriz
Ama Acı yalnızdır
Yakın olana ait
Ne kadar yalnızsan
O kadar derin acılar
Ne kadar çoğalırsan
O kadar sığ mutluluklar
Kayıt Tarihi : 28.4.2017 15:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!