Acı verir dönüş yolculukları

nedense hep acı verir dönüş yolculukları
geride bir şeyler bırakmak ağır gelir
kimse duymaz o an seni sanki sağır gelir
mesela büyük bir şehirde yaşarsın
duyarsın bir sevdiğin göçmüş yıldızlar ülkesine
gözünün önünde canlanır anıları hasret dolarsın
gece ıssız dağ yollarını aşarken tükenir solarsın
doğduğu köyde verirsin toprağa saçlarını yolarsın
onu orada bırakmak bile koyar adama ağlarsın

nedense hep acı verir dönüş yolculukları
geride bir şeyler bırakmak ağır gelir
mesela vapurun arkasından adalara bakmak gibi
mesela elindeki son simit parçasını martılara atmak gibi
sevdanı yükleyip bir çınar yaprağı tadında derin mavilere
solunda çarpan çocuk yüreğini uyutmak gibi

nedense diye böyle sorup avuturuz kendimizi
nedeni yok işte
hep acı verir dönüş yolculukları
siyah beyaz fotoğraflarla dolu eski bir albüme sarılıp yatmak gibi