Umutlarımla dağ oldum
Eteklerimde taş,
Sözlerimle lâl oldum
Koş manâya ulaş!
Gün geceye dönmeden
Umuda giden yolda,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
rediflerle kafiye yapmaya çalışılmış. tabii ki bu da hiç güzel olmamış. biraz daha duygusal yazılabilirdi.
Sevgili Tedirgin,
Siirlerinizi okudum. Antolojime alip, puan verdim. Oldukca güzel ve anlasilir dizeler, cok sevindim.
Gelecegin ustalari arasinda olacaginiz inancina vardim. Ne güzel!
Aslinda yorum yazmaya zamanim kisitli, ama bu siirinizdeki aciyi ben de bir anne olarak iliklerimde hissettim ve yazma ihtiyacini duydum. Insan hangi yasta olursa olsun, her zaman aci duyacagi, üzülecegi, umutlarini kaybedecegi anlar yasar. Önemli olan bu acilara gögüs gerebilmek, yilmadan yasama devam edip, olumsuzluklarin getirdigi güzellikleri bulabilmektir. Inaniyorum ki siz de böyle düsünüyorsunuz...
Basarilarinizin devamini diliyorum genc sair. Sevgiler.
Ögretmen
Sükran Günay
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta